burdan gittin, sonra geri geldin. evini boşaltmışsın. bi hoşçakal beklerdim. ama o kadar nankör o kadar vefasızmışsın ki sen bunu daha yeni anladım. sen zehirlisin. dokunduğun herşeye zehir saçıyorsun. güzel olan herşeyi yitiriyorsun. çünkü senin için çirkin. onca yaşadığımız şeye nasıl tanıma aşamasıydı deyip gidebildin. şerefsizsin. adinin dibisin. en kötüsü de hep senin naif ruhunu severdim iyi oluşunu, herşeye güzel yaklaşımını severdim öylelikle sevdim seni. meğer maskeymiş. masken düştü ve çok çirkinsin. senin kalbin çirkin. bir gün pişman olmanı dilerim. beni anlamanı. beni aramanı ama bulamamanı. sevilmediğini iliklerinde hissetmeni dilerim. tıpkı benim gibi. ben seni kendim gibi sandım. sana inandım. insan sevgilisinin onda unuttuğu çorabına sarılıp uyur mu ulan. sen uyudun???? beni özleyip geldin erkenden kaç saatlik yoldan. insanın hadi dili yalan söyler de, gözler de mi yalan söyler sen nasıl bir oyuncuydun. beni nasıl neden kandırdın ben naptım lan sana. hiç mi sevmedin neden sevmedin. insan vurduğu düşmanına bile bakar bi dönüp ölmüş mü diye. sen nasıl ne cürret? ben yaa benn. beraber ağladık. beraber güldük. benim yaaa bennn. neleri paylaştık benim ulann. sen bana bunu nasıl yaptın. evinizin oradan geçerken, perdeler yoktu. insan hoşçakal derdi. bi hoşçakalı hakediyordum. sen çok ayıp ettin. çirkinliğine söylenecek bir tane dahi sözüm yok.